W ekumenicznych murach

„Mury tego kościoła i klasztoru są na wskroś ekumeniczne” – tymi słowami gwardian Klasztoru
o.o Franciszkanów – o. Hubert Zabłocki powitał księży ewangelickiej Diecezji Katowickiej, którzy gościli 08. Kwietnia br. w Opolu, na jednej z comiesięcznych konferencji.

Zabłocki przypomniał, że zarówno opolski kościół Franciszkanów, jak i budynek klasztorny należał
w XVIII i pierwszej połowie XIXw. do opolskiej parafii luterańskiej. Przebieg konferencji także posiadał wymiar ekumeniczny. Rozważanie Bożego Słowa poprowadził ks. Michał Matuszek z Katowic. Następnie, o. prof. Sebastian Jasiński wygłosił wykład „Ezechiel jako prorok i kapłan” dzieląc się refleksjami na temat Księgi Ezechiela. Zaznaczył, że księga ta stanowi „spis osobistych refleksji proroka wiernie zredagowanych przez jego uczniów”.

Referent dobitnie podkreślił, że Ezechiel powstrzymywał się od wylewnych refleksji w stylu proroka Jeremiasza – „Usuwa się w cień dając przystęp chwale Jahwe, Słowu Bożemu. Nie pisze zbyt wiele o sobie samym. Sporo uwagi poświęca – kebot Jahwe – chwale Bożej, które to hasło staje się kluczem do jego księgi”. Ojciec Jasiński przypomniał, że Ezechiel ukazuje się czytelnikowi jako jeden z „gola” – zesłaniec izraelski w Babilonie – podczas niewoli. Zaznaczył też, że „Ezechiel został powołany w trzydziestym roku życia, co oznaczało dojrzałość do ordynacji kapłańskiej. Był synem kapłana Buziego, a pamiętamy, że kapłaństwo ma charakter dziedziczny z ojca na syna. Jego imię tłumaczy się jako – Bóg wzmocnił, co oznacza, że Bóg przez niego działał i wzmacniał zniewolony lud izraelski”. Kierownik Katedry Starego Testamentu Uniwersytetu Opolskiego opisał też drogę, jaką Ezechiel przeszedł od kapłana do proroka „dopiero po ukazaniu się wizji Bożej Chwały kapłan Ezechiel zostaje prorokiem. Rys kapłański w Księdze Ezechiela można dostrzec, choć kapłanem czynnym nie był. Trzeba pamiętać, że nie mógł sprawować tej funkcji ze względu na fakt zburzenia świątyni jerozolimskiej przez babilońskiego króla Nabuchodonozora w 587r. przed Chrystusem”. Podkreślił, że eksplozja działalności prorockiej następuje w rozdziałach 40-48Księgi Ezechiela, gdzie przedstawiona jest wizja nowej świątyni i nowej Jerozolimy. Ezechiel był zatem kapłanem chcącym przedstawić porządek Jahwe. O. Jasiński uwypuklił rolę proroka jako szafarza Słowa Bożego przywołując wizję spożycia zwoju. Miało to znaczenie symboliczne poprzez wchłonięcie Słowa i dzielenie się Nim.

Po części wykładowej biskup – ks. dr Marian Niemiec podziękował referentowi i przeszedł do omówienia spraw bieżących Diecezji.

Książa diecezji Katowickiej spotykają się raz w miesiącu oprócz wakacji. Konferecje służą budowaniu więzi z Bogiem i wspólnoty duchownych poprzez modlitwę i rozważanie Bożego Słowa. Nie do pominięcia jest też aspekt naukowy służący dokształcaniu. Ponadto podczas comiesięcznych spotkań przekazywane są zaproszenia na wydarzenia o charakterze ponadparafialnym i omawiane są sprawy gospodarczo-administracyjne.

Ks. W. Pracki